Kagayaku sora no shijima ni wa (Thai ver.)

เมื่อความเยือกเย็นของน้ำตา ค่อยเอ่อล้นไหลริน ปักษาโผกลับถิ่น ตามเวลา หากความมืดมิด เข้ากลืนกินจนสิ้นท้องนภา เธอคงเฝ้าตามหา แสงนำทาง ยินเสียงบรรเลง บทเพลงสีแดง พลันบาดแผลในดวงใจกลายเป็นสีตะวัน ทำนองนิรันดร์ ที่เฝ้าฝันใฝ่หา พังลงมาจนสลายเป็นผุยผงไร้สิ้นดี กลางความเงียบงันของฟ้าพร่างดาวในยามวิกาล มีสวนของฉันอยู่ เธอเห็นใช่ไหม และในวันหนึ่ง คงพบหนทางที่นำเธอไป ยังฝั่ง อีกฟากของผืนนที Ama soltia mari miltia Sai toltia maria imarita Soltia mari miltia Sai toltia maria imarita Astaia ima Iya soltia imiltomia Otore imia aita.. หากไร้ราตรี พระจันทร์คงไม่สะท้อนแสงนวล คิดย้อนหวนกลับไป ถึงเพลงเข้านอน จะปัดเป่าฝันร้ายให้ไกลจากใจที่ไหวคลอน ให้หมอนเป็นเพื่อนรองรับน้ำตา ในอีกไม่นาน คงต้องร่ำลา อาจไม่มีคราที่ฉันจะได้กลับมาเจอ สายลมพลิ้วไหว ในคืนไม่มีเธอ ต้องเผชิญกับความรวดร้าวในทรวงเสียลำพัง กลางความเงียบงันของฟ้าพร่างดาวในยามวิกาล เผยให้เห็นหนทางกลับสู่เหย้าเรือน ยามจันทราเลือนลับลาไป จากแผ่นพื้นนภา เปิดฟ้า ให้เห็นหนทางย้อนไป สู่ที่ๆจากมา...

#song #thaiver #kalafina #kuroshitsuji #endingsong #ballad